Iba talaga nagagawa ng katahimikan lalo na pag hindi ka makatulog. Yun bang kahit hindi siya problema, iniisip mo pa rin. Madalas kasi mangyari sa’kin yung ganyang bagay. Sa kaka-isip ko, hindi ko namamalayan na umaga na. Hindi ko namamalayan na napupuyat ako dahil sa pag-iisip na hindi ko rin naman alam kung may kapararakan.
Kahapon, 3:30am na ko nakatulog. Naghahanap ako ng taong makaka-usap. Sa kasamaang palad, tulog na yung bestfriend kong babae. Buti na lang nakita ko pang online yung isang friend ko na ka-close ko rin naman. Ganun kasi ako eh, priority list syempre ang mga bestfriend. Pag parehong hindi available, edi sa close friend na lang. So yun. Chat kami and all. Nag-open ako sa kanya ng feelings ko about sa isang taong minamahal ko ng palihim. NAKS NAMAN! Oh yes! HAHAHAHA! Tama, matagal ko na siyang minamahal ng palihim. (At baka gumawa ako ng ibang post kaugnay nito)
Sa pag-uusap namin nitong friend ko, lumuwag yung pakiramdam ko. Ewan ko pero pangatlo pa lang kasi siyang nakaka-alam ng secret feeling ko. Ayun.
Ayoko na. Tama na ‘to. Isa na namang walang ka-kwenta-kwentang post.
Whatever.
NGITI TAYO KAIBIGAN! 